Opowieści spod stagedooru

ewka

A może mu to wpisują czasami w kontrakt? :P albo właśnie wpisują, że Krolock nawet po spektaklu ma być niedostępny i uciekać? :P

UpiórTeatru

Mało tego, że grzecznie siadł, podpisał i się do obiektywu wyszczerzył. Pewna fanka (którą już Borchert zdołał zapamiętać, bo pod sd pojawiała się często) napisała, że Thomas przeprosił ją, że dzień wcześniej nie dał jej autografu, ale po prostu nie miał czasu itp. Mało tego, zaczął z nią rozmawiać, a na "do widzenia" przytulił ją i (uwaga) dał buziaka w policzek Shocked

i to przy świadkach!! Nie wiem co to były za sprzyjające warunki, ale zazdroszczę tak niesamowitego szczęścia.

EineHexe

Matko bosko kochano Szok

Fani chyba zapisali ten dzień kredą w kominie.

UpiórTeatru

Nie kredą tylko klawiaturą i nie na kominie, ale na forum.
Byłam tym faktem ciężko zszokowana, potem tylko zazdrościłam tej dziewczynie. Co to znaczy mieć farta...

EineHexe

Dobrze, że Uwe jest zazwyczaj miły i przytulny wobec fanów

Z góry przepraszam uwiecznioną panią za zakoszenie tej foty, ale jest tak cudna (fota, choć pani też miła), że po prostu MUSIAŁAM.

Tak się koffa swoich fanów, o!

UpiórTeatru

Wujek Kevon też jest miły. Wg. relacji fanów, (popartych zdjęciami) Kevin przytula zarówno fanki jak i fanów. Z wnikliwych obserwacji wynika, że żadko dopina koszule Twisted Evil

Osobiście mam bardzo miłe wspomnienia związane ze spotkaniem z jednym z moich ukochanych aktorów, chodzi o Jakuba Wociala. Wspaniały wokalista, świetny aktor i przemiły człowiek. Mam nadzieję, że uda mi się kiedyś porozmawiać z nim nieco dłużej, bo jest po prostu niesamowity. Miał mieć koncert w Opolu, ale niestety został odwołany

EineHexe

A zatem było tak (plus minus, proszę mnie naprostować, jeśli coś pomyliłam, bo byłam wtedy w głębokim szoku, w związku z czym mogłam coś niecoś zapomnieć albo przeoczyć):

Pierwszego dnia w Wiedniu poszłyśmy pod stagedoor jakoś tak po godzinie czwartej, sprawdzić, czy może przypadkiem Brunet się nie będzie skradał. Stoimy tak sobie małą grupką, osób pięć, stoimy... i nagle słyszę, jak mi się nad uchem Laurelin zapowietrza. Odwracam się, a tam Uwe, w brązowej skórzanej kurteczce i dżinsach, maszeruje sobie do wejścia. Wstrząs mnie ogarł kompletny, wybąkałam tylko "O mój Boże..." i zamarłam.

Laurelin tymczasem go dopadła i zanim mnie odblokowało, reszta obecnych już brała autografy i trzaskała sobie zdjęcia z Blondynem, w którego ja gapiłam się jak sroka w gnat, jedną ręką szkając w torebce kajetu do autografów. Wywlekłam wreszcie z torebki zeszyt, a tymczasem Laurelin zaczęła tłumaczyć, że my z polskiego FC, na co Uwe zrobił wielce zadziwioną minę. Dorzuciłam, że mamy prezent dla niego, ale nie ze sobą, niestety. Uwe wykazał się cierpliwością, przetrwał batalie co niektórych z gramatyką angielską i ostatecznie powiedział, że będzie do złapania dnia następnego albo nieco wcześniej niż tego dnia, albo koło szóstej.

Potem zaś rzucił okiem na mnie, dostrzegł w moich rękach otwarty zeszyt, oraz moje spojrzenie Kota w Butach i rzekł niebiańskie słowa:
"Jeszcze jeden autograf? Dobrze, ale będę potrzebował pióra". Rozejrzał się, ktoś podał mu markera, a ja rzekłam "For Eine Hexe, please". Oczy Uwe, duże z natury, zrobiły się jeszcze większe. "For Eine Hexe?" zapytał, najwidoczniej nie dowierzając temu co usłyszał. "For Eine Hexe." "For Eine Hexe??" drążył Uwe. "For Eine Hexe" odparłam ja, z coraz większym i bardziej durnym wyszczerzem na twarzy. Uwe jednak nie rezygnował. "Fuer Eine Hexe?" zapytał na odmianę po niemiecku, dzięki czemu mogłam się ponapawać najpiękniejszym uwularnym hrrrrr we wszechświecie własnousznie. "For Eine Hexe", odparłam. Z lekka rozbawiony machnął mi ten autograf i oddał zeszyt, na co podziękowałam z ogniem.

A wtedy niestety Uwe sobie poszedł. Ma ktoś maszynę do rozciągania czasu?

Laurelin

O nie, to nie bylo tak. Uwe nie powtorzyl tylko w ogole nie zrozumial. Powtorzyl chyba za 3 razem a to i tak bylo cos podobnie brzmiacego. Jak uslyszal ze "witch in deutsch" (tak, tak, mieszamy jezyki jak sie da xD) to usmiechnal sie szeroko i sliczniusio i powiedzial "a, eine Hexe!" i podpisal sie dodajac uśmieszek. A ja cierpie straszliwie gdyz zeszycik na autografy nabyam dopiero po tym spotkaniu. I bede musiala sobie wkleic podpisik. I musze chyba isc do urzedu zmienic imię na "Johanna" bo Uwe wie lepiej jak sie nazywam

EineHexe

Laurelin

Uwe mówiłam, Uwe, akurat ta scene pamietam xD
Ktoś się jeszcze pytal kim jest Widzma, i bardzo mozliwe ze to był Gernot. Albo Robert?

EineHexe

cyferka

Peace and Love matki założycielki.
Idol powinien łączyć a nie dzielić i chociaż nie jestem fanką Uwe, to przykro się czyta jak jedna drugiej do oczu skacze. Odnoszę wrażenie, że Uwe przyszedł tam tylko dla Laurelin a reszcie dziewczyn się przyśniło i plotły bzdury. Wybaczcie ale dla mnie to żenujące.
Jak mają tak wyglądać spotkania FC to wam serdecznie współczuje.
Bardzo bym chciała przeczytać zgodną opowieść spod stagedooru a nie takie za przeproszeniem walenie kotka za pomocą młotka i odnoszę wrażenie, że reszta forumek też.

isabellanna

A ja Wam mówię, że rozbieżności to taki szok po spotkaniu idola - amnezja wywołana nagłym przypływem szczęścia :D Tak już często jest, że ile osób to tyle relacji bo każdy przezywa inaczej i na inne rzeczy zwraca uwagę. Piszę z doświadczenia:D

Laurelin

Gdyby przyszedł dla mnie to zadbalabym zeby reszta go nawet nie zauwazyla

Mówie co widziałam i slyszalam, jak Wiedzma widziala i slyszala cos innego to widac zyjemy w alternatywnych swiatach a to juz nie moja wina <bezradny>

EineHexe